Η τελευταία διάλεξη

«Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα χαρτιά που μας μοιράζουν, μόνο το πώς θα παίξουμε την παρτίδα».

Πολλοί Καθηγητές Πανεπιστημίου δίνουν ομιλίες με τίτλο «Η τελευταία διάλεξη». Τους ζητείται να αναλογιστούν και να επικεντρωθούν σε όσα έχουν μεγαλύτερη αξία για εκείνους. Κι ενόσω μιλούν, το κοινό δεν μπορεί παρά να αναρωτιέται το ίδιο πράγμα: «Τι σοφία θα κληροδοτούσαμε στον κόσμο, αν ξέραμε ότι αυτή θα ήταν η τελευταία μας ευκαιρία; Αν αύριο χανόμασταν, ποια θα θέλαμε να είναι η κληρονομιά μας;»

Όταν ζητήθηκε από τον Ράντι Πάους, καθηγητή Πληροφορικής στο Κάρνεγκι Μέλον, να δώσει μια τέτοια διάλεξη, δεν χρειάστηκε να φανταστεί ότι θα ήταν η τελευταία του, καθώς λίγο καιρό πριν, του είχε διαγνωστεί ανίατος καρκίνος στο πάγκρεας. Όμως, η διάλεξη που έδωσε –Πραγματοποιώντας τα παιδικά σου όνειρα– δεν αφορούσε στον θάνατο. Αφορούσε στη σημασία του να ξεπερνάς τα εμπόδια, να εκπληρώνεις τα όνειρά σου, να αξιοποιείς κάθε στιγμή, γιατί «ο χρόνος είναι το μόνο που έχουμε. Και ίσως μια μέρα ανακαλύψουμε ότι έχουμε λιγότερο απ’ όσο νομίζουμε»... 

Τα πιο πάνω είναι γραμμένα στο οπισθόφυλλο του βιβλίου Η τελευταία διάλεξη, του Καθηγητή Ράντι Πάους.

Έψαχνα να βρω ένα καλό βιβλίο για να δωρίσω σε μια ξεχωριστή φίλη, όταν στα χέρια μου έπεσε το βιβλίο αυτό. Σκέφτηκα ότι μάλλον θα πρόκειται για ένα ακόμη καταθλιπτικό βιβλίο, και πως δεν θα ήταν σωστό να το αγοράσω για τον σκοπό που ήθελα. Μου έκανε, ωστόσο, εντύπωση το γεγονός ότι έγραφε πως ήταν νούμερο 1 στις πωλήσεις και πως καθένας θα έπρεπε να το χαρίσει στα μέλη της οικογένειάς του και στους φίλους του. Το αγόρασα, λοιπόν, για να το διαβάσω εγώ. Αν μου άρεσε, θα το προωθούσα!

Το διάβασα μέσα σε τρεις μέρες. Καταθλιπτικό; Σε καμιά περίπτωση. Μοιρολατρικό; Καμία σχέση. Ένα βιβλίο γεμάτο αισιοδοξία για όλα όσα φέρνει η ζωή, ένας οδηγός ευτυχίας και χαρούμενης αντιμετώπισης των πάντων, που στο τέλος σε κάνει να διερωτάσαι: Εγώ τι κάνω; Μήπως πρέπει να αλλάξω κάτι στον τρόπο που ζω; 

Κατά τη γνώμη μου, Η τελευταία διάλεξη αξίζει πολύ περισσότερο από πολλά λογοτεχνικά βιβλία που διδάσκονται στις μέρες μας στα Γυμνάσια και στα Λύκεια. Γιατί καλός ο Τριβιζάς και η τελευταία μαύρη γάτα του (απλά ένα παράδειγμα που συνειρμικά μού έφερε στο νου η λέξη τελευταία), αλλά τα παιδιά στις μέρες μας χρειάζονται κάτι διαφορετικό. Κάτι βαθύτερο, ουσιαστικό και, σε τελευταία ανάλυση, αυθεντικό.

Ο Ράντι Πάους, με την τελευταία διάλεξή του προσφέρει αυτό το αυθεντικά διαφορετικό.

Πραγματικά αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε, αν δεν το έχετε ήδη κάνει.

Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους, από 15 ετών και πάνω.

Πιο κάτω, μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη την τελευταία διάλεξη του Πάους. Προτείνω, όμως, να προηγηθεί η ανάγνωση του βιβλίου.