28 Οκτωβρίου 1940

28 Οκτωβρίου σήμερα. 

Μεγάλη επέτειος. Η μέρα που η μικρή Ελλάδα όρθωσε το ανάστημά της απέναντι στον Φασισμό και τον Ναζισμό των Μουσολίνι και Χίτλερ αντίστοιχα, και με το ΟΧΙ που βροντοφώναξε έδωσε μαθήματα λεβεντιάς, ηρωισμού και εθνικού μεγαλείου. Το μέγεθος του αγώνα της Ελλάδας το 1940 ήταν τέτοιο, που ακόμα κι αυτός ο Χίτλερ, παραδέκτηκε: "Χάριν τής ιστορικής αληθείας οφείλω νά διαπιστώσω ότι μόνον οί Ελληνες, εξ' όλων τών αντιπάλων οί οποίοι μέ αντιμετώπισαν, επολέμησαν μέ παράτολμον θάρρος καί υψίστην περιφρόνησιν πρός τόν θάνατον..." Και ο Άγγλος πρωθυπουργός Τσόρτσιλ αναφώνησε: "Μέχρι τώρα λέγαμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Τώρα πλέον θα λέμε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες!"

Η μέρα η σημερινή είναι πραγματικά μεγάλη για τους απανταχού Έλληνες, και ιδιαίτερα για εμάς τους Έλληνες της Κύπρου, τόσο γιατί φέρνει στη μνήμη μας τις θυσίες των παλικαριών της Φυλής μας, όσο και για το ότι εμπεριέχει μηνύματα διαχρονικά, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν οδηγό πορείας στη δύσκολη εποχή που ζούμε. Με μια πατρίδα μισή και με τον Τούρκο εισβολέα να καταπατά καθημερινά, φανερά και αδιάντροπα, μπροστά από τα απαθή μάτια των διπλωματών της διεθνούς κοινότητας, την αποκλειστική οικονομική ζώνη του νησιού μας, τα μηνύματα αυτά είναι απαραίτητο να επαναφέρονται, να συζητούνται, να μαθαίνονται. Και μπορεί τα σημερινά δεδομένα να έχουν αλλάξει σε σύγκριση με τότε, οι διαφορές ανάμεσα στα πολιτισμένα τουλάχιστον κράτη να λύνονται με τη βοήθεια της διπλωματίας, η εθνική αξιοπρέπεια, όμως, είναι κάτι που δεν πρέπει να καταπατείται, να προσβάλλεται, να εκφυλίζεται...

Κυκλοφορεί το εξής ανέκδοτο: 

Γιατί μορφωνόμαστε;

Διάβασα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του κ. Παναγιώτη Περσιάνη και σας το μεταφέρω αυτούσιο εδώ, για ανάγνωση, προβληματισμό και σχολιασμό. Αλήθεια... Γιατί μορφωνόμαστε; 

"Στις 16 Σεπτεμβρίου 2014 το Διεθνές Ερευνητικό Κέντρο Νερού Νηρέας του Πανεπιστημίου Κύπρου οργάνωσε συγκέντρωση στο Πανεπιστήμιο, στην οποία μίλησε ο 86χρονος απόφοιτος του Πανεπιστημίου Ανδρέας Ζαχαρούδης με θέμα «Γιατί μορφωνόμαστε». Το ενδιαφέρον στην περίπτωση αυτή δεν είναι η ηλικία του ομιλητή αλλά το βιογραφικό του. Αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο το 1946 και στη συνέχεια, ύστερα από ολιγόχρονη υπηρεσία στο βρετανικό στρατό και στην εταιρεία SHELL στην Κύπρο, μετανάστευσε στο Βελγικό Κογκό, όπου ασχολήθηκε κυρίως με καφεφυτείες ως το 1989. Στο διάστημα αυτό πήρε δίπλωμα στη μηχανική αυτοκινήτων Diesel με αλληλογραφία. Αργότερα πήρε δίπλωμα στη ραδιοηλεκτρονική πάλι με αλληλογραφία. Το 2001 έγραψε βιβλίο για την επανάσταση στο Κογκό το 1964 στο οποίο περιγράφει κυρίως τις προσωπικές του εμπειρίες. Μιλά τέσσερις ευρωπαϊκές γλώσσες (Ελληνικά, Γαλλικά, Αγγλικά και Ιταλικά) και μια αφρικανική (τη Lingala). To 2010 έγινε δεκτός στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου από την οποία αποφοίτησε με άριστα το 2014.

Πυθαγόρας, Μαθηματικά και Μουσική

Αχ αυτά τα Μαθηματικά!!!

Η ιδέα της σύνδεσης των Μαθηματικών και της Μουσικής γεννήθηκε πριν από 26 ολόκληρους αιώνες, στην αρχαία Ελλάδα, από τον Πυθαγόρα, μαθηματικό και ιδρυτή της Πυθαγόρειας σχολής σκέψης. Ο φιλόσοφος γνώριζε πολύ καλά τη σχέση της Μουσικής με τους αριθμούς. Οι ειδικοί ερευνητές θεωρούν ότι το πιθανότερο είναι πως ο ίδιος και οι μαθητές του εντρύφησαν στη σχέση της Μουσικής και των αριθμών μελετώντας το αρχαίο όργανο μονόχορδο. 

 Όπως φαίνεται από το όνομά του, το μονόχορδο ήταν ένα όργανο με μία χορδή και ένα κινητό καβαλάρη που διαιρούσε τη χορδή, επιτρέποντας μόνο ένα τμήμα της να ταλαντώνεται. Το μονόχορδο χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό των μαθηματικών σχέσεων των μουσικών ήχων. Ονομάζονταν και "Πυθαγόρειος Κανών", γιατί απέδιδαν την εφεύρεσή του στον Πυθαγόρα.

Μέρα του Εκπαιδευτικού

Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!

Κι ό,τι σ’ απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,

μην τ’ αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!

Χτίσ’ το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!

Κι αν λίγη δύναμη μες στο κορμί σου μένει,

μην κουρασθείς! Είν’ η ψυχή σου ατσαλωμένη!

 Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθιά, 

ο πόλεμος να μην μπορεί να τα γκρεμίσει!

Σκάψε βαθιά... Τι κι αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;

 Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί 

τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη...

 Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

  (Κωστής Παλαμάς)

Καλή δύναμη, Δάσκαλε!

Κάθε αληθινός εκπαιδευτικός είναι ένας πρωταθλητής!

Η Rita Pierson είναι εκπαιδευτικός για 40 τόσα χρόνια. Κάποτε άκουσε μια συνάδελφό της να λέει: "Δεν πληρώνομαι για να συμπαθώ τους μαθητές." Η ίδια απαντά: "Τα παιδιά δεν μαθαίνουν από ανθρώπους που δεν συμπαθούν!" Και συμπληρώνει: "Κάθε αληθινός εκπαιδευτικός είναι ένας πρωταθλητής. Και κάθε παιδί χρειάζεται έναν πρωταθλητή!"

Παρακολουθήστε το παρακάτω 8λεπτο βίντεο με την ομιλία της Rita Pierson, κάνοντας κλικ στη φωτογραφία πιο κάτω. Είναι ένας ύμνος για τον σωστό εκπαιδευτικό, και ταυτόχρονα ένα μήνυμα αφύπνησης για όλους εκείνους που έχουν ευθύνη την εκπαίδευση της νέας γενιάς. Κι ας υπάρχουν οι δυσκολίες, τα εμπόδια, η κούραση, η απαξίωση...

Χαρούμενη μέρα του Εκπαιδευτικού!!! (5 Οκτωβρίου)

Για ελληνικούς υποτίτλους, κάντε κλικ στο εικονίδιο αριστερά της τροχαλίας, στο κάτω μέρος του βίντεο.

Γονείς...

Ο καιρός περνά πολύ γρήγορα για όλους... 

Μην το ξεχνάς...